de µTracer Zelfbouw buizentester.

zie: http://www.dos4ever.com/
 

Momenteel zijn de pagina's van deze buizentester nog in opbouw.

Tijdens de voortgang van dit project hou ik u dmv tekst en foto's op de hoogte van mijn werkzaamheden.
Veel kijk en leesplezier.

 
 
Hieronder alvast wat foto's van de opbouw van deze tester.
 

 

1
 

Nadat ik drie jaar geleden mijn oude militaire buizentester had verkocht, was ik weer op zoek gegaan naar een andere buizentester.
Zo'n AVO tester waarmee ik zo'n 57 jaar geleden radiobuizen teste bij Kleinhout Radio blijkt echter in middels van goud te zijn geworden.
Bij het zoeken op Internet kwam ik een intelligent ontwerp tegen waarmee óók buizen kunnen worden gemeten. Alleen nu met behulp van een Interface en een PC of Notebook.
Deze tester, de µTester ontworpen door Ronald Dekker, is voor mij de mogelijkheid om een complete buizentester te bezitten en bovendien, in de geest van "Jongens Radio", weer de soldeerbout en ander gereedschap ter hand te nemen.
Geheel in tegenstelling met mijn vroegere bouwontwerpen ben ik nu begonnen met de behuizing te maken voor de Elektronica en de benodigde buisvoeten en steker busjes.

Ik wilde zoveel mogelijk materiaal uit mijn "opslag"
gebruiken.
Eerst voor de zijkanten twee stukken multiplex
uitgezaagd en in de transparante lak gezet.
Maar ik was niet tevreden.
Daarna twee stukken MDF uitgezaagd en
met mijn nieuwe schuurmachine rechte kanten
en de rondingen geschuurd.
Daarna in de celluloselak gezet.
Dit heb ik buiten gedaan, het is zeer brand
gevaarlijk en slecht om in te ademen.

 
 

 

3
De hoeken zijn nog recht, eerst maar eens ronde kanten aan schuren.


4
De hoeken afgerond en het hout in de blanke lak gezet.
Ook de stukjes hoeklijn voor de bovenplaat gemonteerd.


Eerst op mm-papier de boor-posities aangetekend en met een centerboortje voorgeboord.



De booropstelling.


De stekerbusjes tijdelijk gemonteerd.


Detail opname van stekerbusjes en 2mm stekertjes.
Let op de ingebouwde veertjes.


Met de tapse plaatboren de gaten passend voor de buisvoeten maken.
Het was nog even uitzoeken wat voor stekerbusjes en stekers ik zou gaan gebruiken.
Ik heb gekozen voor kleine stekerbusjes ivm de ruimte op de bovenplaat.
Ik kwam er al gauw achter dat 2 mm geen 2 mm is.
Er bestaan 2 mm stekerbusjes waarin een massieve 2 mm stekerpen in past.
Het busje is namelijk iets groter en heeft van binnen contactveertjes.
Maar ook zijn er stekerbusjes waarin die veertjes niet zitten en dat er dan geen
2 mm stekerpennen inpassen. Of je moet een hamer gebruiken.
Aangezien ik al stekerbusjes had die als binnenmaat 2 mm hadden (zonder veer dus),
moest ik dus andere stekers kopen.
Dat is de uitvoering van een stekerpen van maar van 1,8 mm diameter.
Maar in die pen zit een veertje gemonteerd die er voor zorgt dat die stekerpen goed
contact maakt met het busje van 2 mm.
Kijk maar op de foto hierboven.

Om te zien hoe de buisvoeten het best op hun plek kunnen worden gemonteerd deze voeten
(voorlopig) in de vandaag (extra) geboorde gaten gemonteerd.

Ik heb nog ruimte voor een paar andere voeten.
Ik wil in ieder geval radiobuizen als de A415 etc. kunnen testen.
Dus ga ik nu op zoek naar een British B5 voet.

Ik wil de draad-verbindingen tussen de elektronica en de bovenplaat
met buisvoeten en stekerbusjes door middel van een stekerverbinding laten plaatsvinden.
Dan kan ik later eenvoudig de bovenplaat verwijderen om daar bv een
andere of extra buisvoet te monteren.

We gaan op zoek naar een passende oplossing.


Weer een paar gaten erbij geboord en de buisvoeten voorlopig gemonteerd.


Zo, nog twee gaten er bij geboord en de laatste twee buisvoeten op de bovenplaat gemonteerd.

Note: Paul en Hans, bedankt voor die voeten.

Voor radio buizen met een andere voet maak ik een adapter.
Een printplaat met de andere buisvoeten die ik bovenop dit kastje
zet en met een verlengkabeltje doorlus naar de stekerbusjes daaronder.

Ik ga deze bovenplaat met buisvoeten en stekerbussen door middel van een z.g.
Ampex connector verbinden met de print onder in het kastje.
Wanneer ik wijzigingen aan wil brengen of wat metingen wil doen kan ik
eenvoudig de bovenplaat loskoppelen.

Nu beginnen met de bedrading van de stekerbusjes en buisvoeten aan te brengen.
Gaat wel even duren.

Alweer enige voortgang in dit project.
Omdat de door mij te gebruiken oude laptop geen serie-ingang heeft
heb ik de een USB to serial converter gekocht.
Ronald gebruikt een converter met een FDTI chip .
Om geen risico te lopen met de communicatie tussen mijn laptop en de µTester
heb ik ook zo'n converter gekocht.
Een Digitus met een FDTI/FT232RL chipset.

Ook heb ik inmiddels een keurig verpakt pakje ontvangen met daarin
de onderdelen en bouwbeschrijving van de µTracer.

Hoewel mijn handen jeuken om te beginnen met de µTracer te bouwen
moet ik eerst nog de bedrading voltooien van de buisvoeten.

Allereerst wat varkensneusjes uit mijn rommelbak van een draadje
voorzien voorde HF-ontkoppeling van de buisvoet bedrading.

Voor de ontkoppeling in de bedrading gebruik ik kleine Ferriet buisjes
die tussen de buisvoet verbingen over de bedrading worden geschoven.


Hierboven de bedrading naar de stekerverbinding met het µTacer bord.

Links de smoorspoeltjes gemonteerd voor de anode, schermrooster,
stuurrooster en kathode verbindingen.


Bij het bedraden van de buisvoeten moet ik nog rekening houden met de
pennummers en, van onderen gezien, de telling rechts- of links-om gaat.
De moderne pennummering is rechts-om maar , wist ik nog van vroeger,
bij sommige buisvoeten is de pen-nummering linksom (CCW).
Dit was het geval met de twee P-voeten die ik gebruik.
Met dank aan Jac J. en Anton v/d O

Links het stukje gaatjes print wat ik van een ander reststukje
heb afgezaagd.
Dit bij gebrek aan een 10 polige draadsteun.
De bedrading gaat van bv stekerbus 1 (via de smoorspoel) naar pin 1 van
de eerste buisvoet, wordt vervolgens doorgelust naar de pin 1 van een
volgende buisvoet en zo door.
Tot de pin 1 van de laatste buisvoet. Daar vanaf weer een draad naar stekerbus 1.

Daar het soldeerpunt 1 op de strip dan moeilijk bereikbaar is heb ik er voor
gekozen om meteen maar twee draden op dat soldeerpunt te solderen.
Halverwege het monteren van de bedrading komen beide uiteinden elkaar wel tegen.
Afknippen op lengte dan en beide uiteinden aan punt 1 van de
betreffende buisvoet solderen
En vervolgens worden dan de overige buisvoeten op dezelfde manier
van bedrading voorzien.
Tussen de buispennen in worden op een aantal plekken ferrietkralen over de draden geschoven.
Dit om ongewenste koppeling tussen de bedrading te voorkomen.
Hoeveel er nodig zijn weet ik niet.
Wanneer ik last heb van ongewenste koppeling (oscillatie)
schuif ik er nog een aantal bij.
.


Zo, de bedrading is gelegd.
Daarna deze bedrading "door gepiept".
De volgende stap is het beginnen aan het in elkaar zetten
van het "bouw pakket".


Eerst nog de USB to Serial adapter geinstalleerd op mijn XP PC en
mijn W7 Netbook.
De bedoeling is dat ik mijn Netbook ga gebruiken voor mijn buizentester.
De installatie ging prima vanaf de bijgeleverde CD.
Alleen mijn Netbook heeft geen CD- lezer, dus de CD inhoud op een USB-stick gezet
en daar van de installatie gedaan.


Vervolgens het programma µTracer opgestart.
De RS-232-aansluiting heb ik volgens de handleiding afgesloten met een RS-232
connector waarop ik een aantal pennen heb doorverbonden.
Vervolgens via het scherm-commando Debug en daarna Ping getest
of de USB-Serial adapter werkt.

In de "Send" en "Echo" vakjes komen dan een 5 met daarachter
een heleboel nullen te staan.
De foutmelding na deze test is normaal.
Zie de handleiding.

Het was even zoeken naar de juiste COM-poort.
Op mijn PC was dat poort nummer 6 en
op mijn Netbook poort nummer 9.


Hiernaast en hieronder een paar screeendumps van deze test.

 

Na het bouwen van de behuizing en het installeren en testen van de software werd
de werktafel gedeeltelijk ontruimd om plaats te maken voor de volgende klus.
Het plaatsen van de ontvangen onderdelen op de bijgeleverde "printplaat".
Deze print is van zeer goede kwaliteit met een duidelijke opdruk van de te
plaatsen onderdelen en aansluitingen.
Een Weller soldeerbout met een 2 mm punt en warmte factor 7,
een paar kleine tangetjes en soldeertin 60/40 van 0, 4 mm dikte
en een tafelloupe met verlichting.
Ik gebruik bij het plaatsen en solderen 1 bakje of twee goedkope
schoonmaak sponsjes die ik onder de print leg.

De procedure van het plaatsen van de onderdelen wordt vergemakkelijkt
door na elke handeling dit in een vakje af te vinken.
Ook het tussentijds testen van de schakelingen verloopt
via deze procedure.
Fouten of iets vergeten is eigenlijk niet mogelijk.

Hierna volgen enige afbeeldingen die gemaakt zijn
tijdens het plaatsen van de onderdelen en het testen
van de dan tot op dat moment geplaatste schakelingen.

 




De eerste onderdelen geplaatst.
De heater supply test met een auto verlichtings lampje.



De Current Amplfiers constructie.



De Current Amplifiers test.



Alle onderdelen geplaatst.

Nu komt het spannenste moment.
Het testen van een radiobuis.
Ik heb gekozen voor een EL84 eindbuis.
Daar had ik er een paar van die al eens op een "echte" AVO
buizentester gemeten waren.
Een los Noval buisvoetje met een paar draden aan de print aangesloten.
Twee draden voor de gloeidraad en de vier andere draden aan de
Cathode, Grid, Screen en Anode aansluitingen.
Op mijn Netbook het programma opgestart,
voeding aangesloten op de print en EL84 in de voet geplaatst.
Daarna de voeding aangezet en op het scherm van de
Grafische Interface (GUI) de spanning op de gloeidraad (Heater) aangezet.
Vervolgens de opdracht gegeven "Measure Curve" en even wachten.
Op het scherm worden nu stapje voor stapje de verschillende
lijnen getoond die bij de gekozen roosterspanningen behoren.

Ik heb twee EL84's gemeten. Beide buizen waren op de AVO buizentester
als "goed getest".


Test EL84 no 40 (screendump).



Test EL84 no 44 (opgeslagen .bmp afbeelding).


De tijdelijke meetopstelling.

Zo, nu verder met het monteren van de print en buisvoeten montage plaat
in de kast.
En misschien nog een meter inbouwen voor de
externe gloeispanning.
Deze externe gloeispanning wil ik gaan gebruiken
voor het testen van batterij buizen.
Ik denk aan een dikke 1,5 volt batterij.

Maar ook eerst nog wat experimenten met verschillende buizen uitvoeren.
Deze tester heeft zeer veel mogelijkheden.

 

wordt vervolgd !!

 


Hiernaast een vergelijkende meting tussen twee EL84's.

Duidelijk is het verschil tussen de twee buizen te zien.
Je maakt een grafiek van een goede (referentie) buis, sla
de grafiek op (Keep Plot) en meet daarna de andere te meten buizen.
In deze meting is gekozen om te meten met verschillende
negatieve rooster spanning waarden.

Een snellere meetmethode is gebruik te maken van de "Quick Test".
Vul de gegevens van uit het buizenboek in de vakken "Va", "Vs", "Ia nom"
en "Vg" in en geef het "Test" commando.
De gemeten resultaten worden nu netjes weer gegeven.
Hier onder het scherm van de Quick Test en daar naast het test report



 

De Quick Test.



 




 


Hier boven en naast nog drie verschillende typen metingen.



mijn oude buizentester.


De meter, draaischakelaar, HV-indicator en weerstandsborje.

Van onderaf gekeken.


De onderplaat met print naast het kastje.

Aan de voorkant heb ik een meter ingebouwd.
Met deze meter wil ik de beide hoogspanningen en de externe
gloeidraadspanning tonen.
Per bereik 5, 50, 500 Volt schakel ik een weerstand in serie
voor een volle schaal uitslag.
Het lampje (powerled) geeft aan wanneer er hoogspanning
staat op de buisvoeten.
Het lampje daarnaast geeft aan dat de 19 Volt voeding is aangesloten.
Bovenop, met rood knopje, een verbreek schakelaar (reset) en
daar onder twee stekerbusjes voor eventuele uitbreidingen.

De bodem van het kastje is gemaakt, net zoals het frontje en bovenplaat,
van epoxy prinplaat.
De bodemplaat heb ik aan beide kanten gespoten met grijze verf.


 

Zo, de bedrading naar de meter en de nieuwe schakelaar is bijna klaar.
De eerst gemonteerde schakelaar voldeed niet aan mijn eisen.
Dus een andere schakelaar gemonteerd.
De verbindingen met de print naar de bovenplaat dmv een een
steker verbinding is ook klaar.

Voor de rest een mogelijkheid gemaakt om afstemogen te testen.
Daarvoor een verbinding vanaf de twee hoogspannings elco's
op de print naar twee stekerbussen
op de bovenplaat gemaakt..

Op deze stekerbussen staat de ingestelde continu hoogspanning.
Daarnaast twee stekerbussen gemonteerd om de mogelijkheid
van een anode weerstand te plaatsen in serie met de anode.
Deze weerstand zal een waarde moeten hebben van tussen de
100 kOhm en 2 MOhm.
Deze waarden worden aangeven in de buizentabel van het betreffende
afstemoog.
Ik heb een aantal stekers gemaakt met verschillende benodigde weerstanden.

De anode en schermrooster terminals vanaf de print worden dus NIET gebruikt.



 


Klaar voor de afstemogen test.



Hierboven de bedrading voor het testen van de afstemogen.
In dit geval een EM87.
De benodigde anode weeerstand zit op de rode steker gemonteerd.

Alleen de gloeidraad, cathode en stuurrooster aansluitingen worden nu gebruikt.
De andere continu hoogspanningen komen van af de elco's.
De uiteindelijke layout voor de front- en bovenplaat moet ik nog maken.

Links en onder deze tekst een EM87 tijdens de test.
De stuurroosterspanning liet ik automatisch vanaf -10 tot 0 Volt lopen.
De "opening" op de buis wordt dan stapsgewijs groter.








 


Screendump van de EM 87 test


De Ia-Vg grafiek van de EM 87
 
Hierna de print weer demonteren om de uitbreiding naar
versie 3Plus te gaan uitvoeren.

Het pakje met onderdelen heb ik inmiddels ontvangen.





Eerst nog even zitten denken over het bovenplaat ontwerp.
Met plakletters of met een schabloon, even experimenteren.

Wat voor aanduidingen op de bovenkant.
De hoofdkleur van de bovenplaat wilde ik
ongeveer dezelfde kleur geven als de gebruikte printplaat.

Ook de "kleurcode" van de doorverbindings kabeltjes wilde
ik terug zien op de strip tussen de stekerbusjes.

Daaronder de omschrijving van de verbindingen naar
de print en boven de 10 stekerbusjes de nummers
van de buisvoet pennen.

Het is (voorlopig?) het rechts afgebeelde ontwerp geworden.
Afgedrukt op glossy fotopapier.
Om vlekken etc op dit papier te voorkomen
ga ik hierover als bescherming een plastic folie plaatsen.
Ongeveer 0,3 mm dik.



Hierboven de beschrifting van de stekerbussen.
Voorlopig een gedrukt nummer en benaming
opschrift op gewoon papier.
Het is de bedoeling dat ipv het dunne transparant een lexaan plaatje
wordt gemonteerd.
Alleen even wachten op mijn nieuwe figuurzaag.
Aan de rechterkant de stekerbussen voor het testen
van afstemogen.
Vs= is de continu spanning afkomstig van de schermrooster elco.
Va= is de continu spanning van de anode elco, alleen nu met
een weerstand in serie.
Deze weerstand zit gemonteerd op een montage steker.
Ik heb er een paar gemaaakt voor de verschillende afstemogen.
Van 100kOhm tot en met 2 MOhm.



Op de bovenstaande foto is de frontplaat te zien.
Deze frontplaat (epoxy printplaat) heb ik beplakt met een
bedrukt en uitgeknipt deel van een A4 sticker.
Ook hier voorlopig als afdekking van de beschrifting een dun
plaatje plastic.
Misschien kan ik ook als bescherming van de opschriften op de
boven- en voorkant een plastic spray toepassen.
De draaischakelaar meet in de 5 of 50 stand de extern aangesloten
gloeispanning.
In de standen Va en Vs wordt de spanning van de beide
hoogspannings elco's gemeten.
Hou er rekening mee dat de stroom door de meter (in dit geval 0,5 mA)
invloed heeft op de anode en schermrooster stroom meting.
De tuimel schakelaar rchtsonder legt bij direct verhitte kathodes deze
aan de + of - aansluiting van de gloeidraad .
Dit maakt soms verschil.

Wordt vervolgd.


Know Total Hits

Terug naar mijn homepage